De Evangelisch-Lutherse Synode onderstreept eerdere besluiten: zegening van levensverbintenissen en vrouwelijke predikanten.
In haar vergadering van 25 juni jongstleden constateerde de Evangelisch-Lutherse Synode in de Protestantse Kerk dat “het goed is om op gezette tijden ook datgene te herhalen wat al langer geleden is onderzocht en uitgesproken als positie van luthers voortgezet belijden”. De synode bekrachtigde besluiten van 1995 en 1922: er spreekt theologisch NIETS tegen “het zegenen van twee mensen (twee mannen of twee vrouwen) in hun belofte van bestendige vriendschap, trouw en toewijding” (1995) noch tegen vrouwen als Dienaar des Woords (1922).
Besluitvoorstel punt 8, Evangelisch-Lutherse Synode 25 juni 2022
Op de dag van de Augsburgse Confessie (1530), 25 juni, bijeen en wetende om kerkelijke en maatschappelijke uitdagingen van de tijd, overweegt de Evangelisch-Lutherse Synode in de Protestantse Kerk dat
- Het goed is om op gezette tijden ook datgene te herhalen wat al langer geleden is onderzocht en uitgesproken als positie van luthers voortgezet belijden.
De Evangelisch-Lutherse Synode in de Protestantse Kerk bekrachtigt daarom:
- Haar besluit genomen ter vergadering in 1995, waarin zij constateert “dat er geen theologische argumenten zijn die pleiten tegen het zegenen van twee mensen in hun belofte van bestendige vriendschap, trouw en toewijding” (baserend op een eerder advies van de theologische commissie uit 1992, dat constateerde dat er geen (theologische) redenen zijn die ertegen spreken om twee mannen of twee vrouwen, die een duurzame relatie willen aangaan “hetzelfde te gunnen wat wij van oudsher de huwenden gunden.”
- Haar besluit, genomen ter synode in 1922, dat er theologisch niets spreekt tegen de toelating van (mannen en) vrouwen tot het ambt van Dienaar des Woords.
